H Πλατφόρμα: Σενάριο που τα σπάει
Σε όσους δεν αρέσουν τα ψυχολογικά θρίλερ φρίκης τύπου Hannibal και τα κλειστοφοβικά σκηνικά τύπου saw, είναι σίγουρο ότι απογοητεύτηκαν. Διαφορετικά, αυτό το ιδιοφυές πρωτότυπο σενάριο μας έμεινε αξέχαστο.
Αφού τα πάντα λάμβαναν χώρα σε ένα κελί, μοιραία η παραγωγή δεν ήταν τίποτε εντυπωσιακό. Ούτε η ηθοποιία ξεπέρασε κάποια αξιοσημείωτα όρια. Το σενάριο ήταν ο πρωταγωνιστής εδώ. Ο τρόπος που ξεδίπλωνε σταδιακά τους κανόνες και τις συνθήκες αυτής της φυλακής, δημιουργούσε διαρκώς νέες αναπάντεχες σκηνές και ανατροπές σε αυτό που περιμέναμε.
ψυχολογικό θρίλερ φρίκης τύπου Hannibal και κλειστοφοβικά σκηνικά τύπου saw
Η πλοκή χαρακτήρων, που δεν έμειναν ποτέ σταθεροί (με εξαίρεση τον πρωταγωνιστή), ήταν κι αυτή ένα σημαντικό σεναριακό εύρημα που κράταγε το ενδιαφέρον.
Το μόνο που μας έλειψε, ήταν ότι στο τέλος δεν μάθαμε την μοίρα του πρωταγωνιστή και του κοριτσιού. Ανήκει στις ταινίες που ο καθένας βάζει στη σκέψη του το τέλος που θεωρεί κατάλληλο.
Κάποιες τρύπες στο σενάριο
Για όσους το έχουν δει, πιθανόν θα παρατηρήσατε κάποιες “τρύπες” στο σενάριο:
Όπως πχ, πώς κατάφερε μετά από τόσο καιρό, να επιβιώσει χωρίς τροφή το κοριτσάκι στον τελευταίο όροφο; Αν το τάιζε η μητέρα του (που συχνά κατέβαινε τους ορόφους), δεν έδειξε να φυλάει ποτέ τροφή πάνω της, αλλά αντίθετα μέχρι και ανθρώπινο κρέας έτρωγε, για να επιβιώσει.
.
Πώς ο πρωταγωνιστής ήταν τόσο σίγουρος για τη σωματική ακεραιότητα και την τύχη του κοριτσιού, λαμβάνοντας υπόψη την ιλιγγιώδη ταχύτητα της πλατφόρμας κατά την άνοδο και τις άγνωστες (σε αυτούς) συνθήκες που θα συναντήσει στην κορυφή;
Αλλά ακόμα κι αν έπρεπε κάποιος να το ρισκάρει, πως και δεν βρέθηκε κανείς από τους απελπισμένους κρατούμενους να το σκεφτεί στο παρελθόν;
Ωστόσο, ποτέ κάποιο σενάριο δεν γράφτηκε χωρίς τρύπες. Σημασία έχει η πλοκή και οι καλές ιδέες, τουλάχιστον επί των πλείστων.
Επιπλέον κριτικές που μπορεί να σας ενδιαφέρουν
