Όλα τα Όσκαρ της καρδιάς μας στον Ιρλανδό!
Μια ταινία γεμάτη οσκαρικές ερμηνείες , που πραγματικά σε ταξιδεύει στο American Dream, γεμάτο πιστολίδι, σεξ απίλ, πλούσιες υποσχέσεις και βία.
Το δημιούργημα του Μάρτιν Σκορσέζε, σε συνδυασμό με τα ιερά Χολιγουντιανά τέρατα και τις απερίγραπτες καταθέσεις ψυχής τους στην οθόνη και όλα αυτά με την υπογραφή του μεγάλου και τρανού Netflix, μας επιβεβαιώνουν για μία ακόμη φορά πως η απονομή των Όσκαρ, ίσως να μην είναι και τόσο αντικειμενική όσο θα έπρεπε.
Αν και η διάρκεια της ταινίας είναι αμφιλεγόμενα κουραστική, (3 ώρες και 29 λεπτά) από τις πρώτες σκηνές νιώθεις πως μπαίνεις στον πραγματικό κόσμο των γκάνγκστερ.
Η ιστορία ακολουθεί το Φρανκ Σίραν (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) ο οποίος βγαλμένος από τον πόλεμο, αρχίζει τις παρανομίες και τα πάρε-δώσε με τη μαφία, για να βγάλει κάτι το έξτρα και να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον στη γυναίκα και τις κόρες του.
Ο Τζίμι Χόφα (Αλ Πατσίνο), είναι ένας νευρόσπαστος εργατοπατέρας με ευαισθησίες που έχει το Φρανκ Σίραν σαν δεξί του χέρι, αλλά και μέλος της οικογένειάς του και τον πιο έμπιστο του φίλο. Κυριολεκτικά ο μεγάλος Σκορσέζε χτύπησε διάνα με την επιλογή του Αλ Πατσίνο σε αυτό το ρόλο.
Με πινελιές από το “Νονό” και το “Κάποτε στην Αμερική”, ο Σίραν μετατρέπεται στο αγαπητό παιδί όλων και στο απόγειο του, την ώρα που έχει φτάσει στην κορυφή, συνειδητοποιεί το τίμημα όλων όσων απέκτησε.
Το τίμημα είναι σκληρό: πρέπει να προδώσει, χάνοντας τον εαυτό του. Ο καταπληκτικός Ντε Νίρο, μας μεταφέρει ακριβώς τα συναισθήματα του με την καθηλωτική του σιωπή, καθ’ όλη τη διάρκεια της δολοφονίας του “μέλους της οικογένειας του”, από την εντολή που έλαβε, μέχρι και την πράξη.
Τότε ήταν κι η χαριστική βολή για την Πέγκι, την κόρη του που σε όλη της τη ζωή, έβλεπε τον πατέρα της με μισό μάτι. Το τελευταίο πράγμα που τον ρώτησε ήταν ένα “γιατί”.
Σαπίζοντας 18 χρόνια στη φυλακή και όντας ανήμπορος πια, ο Σίραν βγαίνει έξω σε προχωρημένη ηλικία και προσπαθεί να αναθερμάνει τη σχέση του με τις κόρες του και ιδιαίτερα με την Πέγκι, δίχως αποτέλεσμα. Καταλήγει στο σημείο να αγοράσει το ίδιο του το φέρετρο και να κανονίσει όλες τις λεπτομέρειες της τελευταίας του κατοικίας, ενώ παράλληλα, ποτέ δεν εξομολογείται ότι σκότωσε το Χόφα.
Τέλος, είναι σχεδόν Χριστούγεννα και βρίσκεται σε ένα γηροκομείο, τελείως μόνος, διανύοντας προφανώς τις τελευταίες μέρες της ζωής του κι όσο τον κατατρώνε οι σκοτεινότερες εφιάλτες ενός δολοφόνου, εκείνος φοβάται να κοιμηθεί με την πόρτα κλειστή…
- Η καταπληκτική ερμηνεία του Αλ Πατσίνο και Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
- Τα μηνύματα που πέρασε διάφανα και με μεγάλο ταλέντο ο Σκορσέζε.
- Τα αριστουργήματα, δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκα ή σύνθετα για να είναι αριστουργήματα.
- Μέσα από αυτή την ταινία, αναβίωσε ο αγαπημένος και κλασικός “Νονός”.
- Το μόνο παράπονο που θα μπορούσε να κάνει κανείς γι αυτή την ταινία, είναι η διάρκειά της. Χρειάστηκε να τη σπάσουμε σε τρία μέρη για να την ολοκληρώσουμε.
