Είστε έτοιμοι να δώσετε ένα διαφορετικό νόημα στη ζωή σας το οποίο ονομάζεται: “βρείτε τους παραγωγούς και κυνηγήστε τους έναν-έναν μέχρι να τους πιάσετε. Μετά, πράξετε αναλόγως”;
Έχετε χρόνο να σκοτώσετε και ευαίσθητα νεύρα τα οποία μπορούν να σας οδηγήσουν στο να πάτε σύντομα Κωτσόβολο για καινούρια τηλεόραση; (θα την κάνετε κομματάκια)
Σας αρέσει η ταινία που παρακολουθείτε να έχει μουσική που θυμίζει Nintendo προ εικοσαετίας και βάλε;
Τέλος, μήπως ανήκετε στην απειροελάχιστη κατηγορία του 0.0001% που της αρέσει να παρακολουθεί ταινίες χωρίς ταυτότητα; δεν είναι δράμα, δεν είναι κωμωδία, ούτε αισθηματική. Σαφώς δε είναι θρίλερ, ούτε και μυστηρίου. Μόνο τρεις λέξεις μπορούν να τη χαρακτηρίσουν, η αλήθεια είναι. “Η-απόλυτη-μπούρδα”.
Όχι, δε σας τα λέω εγώ υπερβολικά καλέ! Είναι υπερβολικά από μόνα τους.
Ήθελα να ήξερα τι είχαν πάρει κι έγραψαν το σενάριο. Και το δικό μας το έξυπνο το Netflix δεν πάει πίσω όμως… δηλαδή τι είπε; “ουάου, φοβερή ταινία, θα την κάνω original;”
Η δε ερμηνεία της ηθοποιού, είναι παντελώς άκυρη. Βέβαια είμαι σίγουρη, ότι από μέσα της θα λέει το πόσο ηθοποιάρα είναι και το πόσο συγκλόνισε τους θεατές.
Η πλοκή είναι τρεις λαλούν και δυό χορεύουν.
Το τέλος, φυσικά και δε θα μπορούσε να μην είναι ακαταλαβίστικο παντελώς. Σε πολλές ταινίες έχει τύχει να μην ξεχωρίζουμε την αλήθεια από την ψευδαίσθηση, αλλά στο τέλος όλα κάπως εξηγούνται.
Εδώ όχι απλά πρέπει να βγάλεις τα συμπεράσματά σου εσύ, αλλά πρέπει και να κλείσεις ραντεβού με τον ψυχολόγο σου με το που θα τελειώσει κι αν δεν έχεις ψυχολόγο, να μία καλή ευκαιρία να τον αποκτήσεις. Δες “Το Κορίτσι Των Αλόγων”