"Το Δώρο" που μας επιφύλασσε ένα ...δώρο(!) στο τέλος
Το Δώρο είναι μια σειρά φαντασίας, τουρκικής προέλευσης που θα τη βρείτε στην πλατφόρμα του Netflix. Μόνο και μόνο που είναι σειρά φαντασίας τουρκικής παραγωγής, θες να την προσθέσεις στη λίστα σου, τουλάχιστον από περιέργεια. Ομολογουμένως το σενάριο και η πλοκή, καθώς και η επιλογή των ηθοποιών, ήταν πολύ καλή (και κούκλαρος ο Ερχάν, αν και λίγο… μελαχρινός για τα γούστα μου).
Η κεντρική ηρωίδα μας η Ατιγέ… σαν πολύ μπερδεμένη μου φάνηκε έτσι όπως παρουσιάστηκε στα πρώτα επεισόδια. Ενώ είναι ταλαντούχα ζωγράφος και δείχνει ότι έχει μια οικογένεια που τη λατρεύει, ο δεσμός της την κοιτάει στα μάτια και λιώνει, εκείνη είναι …στη κοσμάρα της. Στην πορεία κατάλαβα καλά τους λόγους.
Μόνο και μόνο που είναι σειρά φαντασίας τουρκικής παραγωγής, θες να την προσθέσεις στη λίστα σου, τουλάχιστον από περιέργεια.
Πιο πέρα από τη πόλη της, στον αρχαιολογικό χώρο Γκεμπεκλί Τεπέ, ανακαλύπτουν κάτι πανάρχαιες τοιχογραφίες και εκείνη βλέποντάς τις στην τηλεόραση, ανακαλύπτει ότι είναι η ζωγραφικά που ζωγραφίζει από μικρό κοριτσάκι. Τουλάχιστον σε εμένα, εκεί μου έκανε κλικ πως πρόκειται για ενδιαφέρουσα σειρά.
Αφού μετά κόπων και βασάνων ο Ερχάν (ο
αρχαιολόγος – μελανούρι) επιτέλους συνειδητοποίησε ότι η φίλη μας δεν είναι τρελή, μπήκαμε σε μια σειρά από γεγονότα για την αποκάλυψη του μυστικού που κρύβει ο αρχαιολογικός χώρος. Και ενώ ο κρύος σύντροφός της (ποτέ μου δεν το χώνεψα) της κάνει πρόταση γάμου, εκείνη αρχίζει να ερωτεύεται τον αρχαιολόγο της.
στον αρχαιολογικό χώρο Γκεμπεκλί Τεπέ, ανακαλύπτουν κάτι πανάρχαιες τοιχογραφίες και εκείνη βλέποντάς τις στην τηλεόραση, ανακαλύπτει ότι είναι η ζωγραφικά που ζωγραφίζει από μικρό κοριτσάκι
Η γιαγιούλα της Ατιγέ, μόνο υπεύθυνη δεν ήταν για τα όσα συνέβαιναν και αδίκως συνεχώς η κόρη της την κατηγορούσε ότι από την ώρα που παρουσιάστηκε ήταν κακός οιωνός. Στην ουσία, ήθελε να προστατέψει την εγγονή της και να της ανοίξει τα μάτια για το ποιος είναι πραγματικά ο ρόλος της.
Από τους γονείς της, ο μόνος τελικά που άξιζε, ήταν ο μπαμπάς της, γιατί η μάνα μας είχε φλομώσει στο ψέμα! Ο δε αρραβωνιαστικός… εντάξει! Η κλασική μαριονετούλα του μπαμπά και κατά τη γνώμη μου πολύ καλά έκανε και τον παράτησε στο γάμο. Έτσι κι αλλιώς για αυτόν τελικά ήταν μια εμμονή και όχι αληθινός έρωτας. Αληθινός έρωτας, ήταν ο αρχαιολόγος της.
Στο σπήλαιο, ενώ στην αρχή τα είχαμε όλα στο πιάτο, μετά από ένα σημείο χάσαμε τη μπάλα και δεν καταλάβαμε τελικά (και αυτή είναι η μεγάλη απορία) για ποιο λόγο βρήκε αυτό το σπήλαιο και για ποιο λόγο ήταν η «εκλεκτή», κατά τα λεγόμενα της γιαγιάς της.
Το ότι καθίσαμε και παρακολουθήσαμε τόσα επεισόδια με τόση αγωνία για να φτάσουμε στο τέλος και να μας πει ο ποιητής ότι όλα αυτά έγιναν για να αναστηθεί η νεκρή αδερφή της που δολοφονήθηκε από τον πεθερό, με ξεπερνάει. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αφού αναστήθηκε, ζούσε μια άλλη ζωή με την πραγματική της ταυτότητα και τον πραγματικό της αδερφό και τελικά τη θετή της αδερφή (Ατιγέ) δεν την ήξερε ποτέ! Και τελικά, με τον αρχαιολόγο… τι έγινε; Την θυμόταν ή την ξέχασε κι αυτός;
για ποιο λόγο βρήκε αυτό το σπήλαιο και για ποιο λόγο ήταν η «εκλεκτή», κατά τα λεγόμενα της γιαγιάς της
Για ποιο λόγο παρακολουθήσαμε όλα αυτά τα επεισόδια δεν κατάλαβα. Βαρέθηκε ο Τούρκος να σκεφτεί ένα ωραιότερο τέλος ή είχε τσακωθεί με τη γυναίκα του την ημέρα που το τελείωνε; Ένιωσα ότι έβλεπα όνειρο και χτύπησε το ξυπνητήρι πάνω στο καλύτερο και έπρεπε να πάω για δουλειά. Τέτοια αίσθηση μου άφησε!