Ένα ήταν πάντα το παράπονό μου και νομίζω όλων εμάς που μας αρέσουν τα ζομπιάρικα. Ποτέ δε μάθαινες τί έγινε, πώς έγινε και πώς κατέληξε. Ακόμη και στο Walking Dead, η σειρά ξεκινάει με το Ρικ Γκράιμς να ξυπνάει σε ένα θάλαμο νοσοκομείου μετά από κώμα και έξω να γίνεται πανζουρλισμός.
Στο “Είμαστε Όλοι Νεκροί”, όλες μας οι απορίες λύθηκαν. Και τον τρελό επιστήμονα που τα άρχισε όλα για δικούς του ψυχαναγκαστικούς λόγους είδαμε και μετάλλαξη του ιού είδαμε, αλλά και επίσης πως μετά από σχετικά έγκαιρη παρέμβαση του κράτους και του στρατού, η κατάσταση δεν πήρε παγκόσμιες διαστάσεις και ελέγχθηκε κάπως.
Highlight της σειράς, ήταν η πρωτότυπη ιδέα του ότι ένα ζόμπι, μπορεί να είναι και άνθρωπος παράλληλα!
Μας έδωσε λοιπόν την ελπίδα που καμία άλλη σειρά δεν μας έδωσε στο παρελθόν: δεν χρειάζεται να είσαι των Ειδικών Δυνάμεων για να επιβιώσεις από μία Αποκάλυψη ζόμπι!
Παρακολουθήσαμε μία σειρά, που είχε αρχή, μέση και τέλος και αυτό την έκανε αρκετά εθιστική, παρόλο που οι πρωταγωνιστές της ήταν μαθητές Λυκείου. Μόνο μονορούφι μπορούσες να την “πιεις” και να εθιστείς για τα καλά.
Τα ζόμπι εδώ, ήταν τα κλασσικά κορεάτικα ζόμπι, αυτά δηλαδή που μπορούν να τρέξουν και δεν σκοτώνονται ακαριαία με ένα χτύπημα στο κεφάλι, όπως μας έχουν συνηθίσει οι Αμερικάνοι.
Τέλος, μπορούμε να πούμε ότι το Happy End που αποφάσισε να δώσει ο σεναριογράφος, μας κάλυψε αρκετά και δεν μείναμε με κάποιο παράπονο.
Highlight της σειράς, ήταν η πρωτότυπη ιδέα του ότι ένα ζόμπι, μπορεί να είναι και άνθρωπος παράλληλα! Αυτό ομολογουμένως δεν το έχουμε δει πουθενά ως τώρα και μας άρεσε πολύ.