Η Οφθαλμαπάτη: Για μία ακόμη φορά, η Ισπανία κάνει το θαύμα της!

Το έχουμε ξαναπεί. Όταν η Ισπανία ασχολείται επισταμένα με ένα πρότζεκτ στο χώρο της ψυχαγωγίας, το φέρνει εις πέρας άψογα.

Πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία και πάμε να δούμε τους λόγους.

Πρώτον, είναι εγγύηση ότι θα σας αρέσει το ότι πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος μας “καθηγητής” (Αλβάρο Μόρτε) από την Τέλεια Ληστεία.

Δεύτερον, η ταινία, είναι άκρως φαντασίας.

Τρίτον, οι υπόλοιπες ερμηνείες, είναι εξίσου καλές με αυτή του Αλβάρο Μόρτε, ο οποίος, δεν θα λέγαμε ότι εμφανίζεται όσο η  Αδριάνα Ουγάρτε και ο Ρικάρντο Νταρίν.

Τέταρτον, το σενάριο στέκεται πολύ καλά και είναι πρωτότυπο, ειδικά για αυτούς που αγαπούν τα παιχνίδια με το χρόνο.

Τέλος, ο τρόπος που η ταινία σου περνάει τα στοιχεία αλλά και η σκηνοθεσία, θεωρούμε ότι είναι υψηλής ποιότητας.

Κι αφού είπαμε τα τόσα καλά, πάμε να πούμε κι ένα κακό. Θέλει απόλυτη συγκέντρωση στο τέλος της και μερικοί, ίσως να μην καταλάβουν το νόημα άμεσα, όπως κι εμείς άλλωστε, που καταλήξαμε σε ένα συμπέρασμα, μετά από αρκετή συζήτηση.

Πρέπει να είστε φαν των ταινιών που παίζουν έτσι επιδέξια με το χρόνο, για να μπορέσετε να πιάσετε το νόημα του τέλους με την πρώτη, χώρια ότι μερικοί μπορεί και να μην το θεωρήσουν άξιο λόγου, για ένα τόσο καλό δημιούργημα.